Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Αυχενικός ριζιτικός πόνος

EV IDENCE – BASED

R EV I EW

Up d a t e o f e v i d e n c e – b a s e d i n t e r v e n t i o n a l p a i n m e d i c i n e a c c o r d i n g t o c l i n i c a l d i a g n o s e s

Cervical radicular pain

Laurens Peene MD | Steven P. Cohen MD | Brigitte Brouwer MD, PhD

Rathmell James MD | Andre Wolff MD, PhD | Koen Van Boxem MD, PhD|

Jan Van Zundert MD, PhD

Pain Practice.  2023;23:800–817.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ: ΚΑΡΑΜΟΛΕΓΚΟΥ ΑΝΝΑ  ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΗ  ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ  ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΚΑΙ ΙΑΤΡΕΙΟ ΠΟΝΟΥ  ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Αυχενικός ριζιτικός πόνος

Ο αυχενικός ριζιτικός πόνος ορίζεται ως ο πόνος που αντανακλά  στο άνω άκρο προερχόμενος από ερεθισμό ή πίεση των αυχενικών νωτιαίων νεύρων, των ριζών ή και των δύο. Οι Α6 και Α7 είναι οι κλάδοι που προσβάλλονται περισσότερο και νευρώνουν τον πλάγιο βραχίονα και την άκρα χείρα. Λιγότερα συχνά εμπλέκονται οι ανώτερες αυχενικές ρίζες   και ο πόνος εντοπίζεται στον ώμο ,στον αυχένα και στην ινιακή περιοχή ιδιαίτερα όταν εμπλέκονται  οι Α2 και Α3 νωτιαίες ρίζες.

Συνηθέστερες αιτίες συμπίεσης νεύρων  είναι η  οπισθιοπλάγια  κήλη του μεσοσπονδύλιου δίσκου, ο εκφυλισμός του δίσκου (μειώνει το ύψος του  μεσοσπονδύλιου τρήματος ) και η  αυχενική σπονδυλόλυση.

Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό  του ασθενούς, στη φυσική εξέταση  και  σε  συμπληρωματικές εξετάσεις. Το Spurling  και το τεστ απαγωγής του ώμου  θεωρούνται οι πιο κοινές εξετάσεις ταυτοποίησης του αυχενικού ριζιτικού πόνου.  Η μαγνητική τομογραφία  χωρίς σκιαγραφικό, η αξονική τομογραφία και σε ορισμένες περιπτώσεις η απλή ακτινογραφία αποτελούν τις κατάλληλες απεικονιστικές τεχνικές για μη τραυματικές αυχενικές ριζοπάθειες.Η μαγνητική τομογραφία προτείνεται σε συμπτωματικούς ασθενείς μετά από 4-6 εβδομάδες συντηρητικής θεραπείας και οπωσδήποτε πριν τις επεμβατικές θεραπείες.  Επιπρόσθετες εξετάσεις όπως ηλεκτρομυογράφημα με βελόνα (EMG), έλεγχος νευρικής αγωγιμότητας (NCT), εκλεκτικοί αποκλεισμοί νωτιαίων νεύρων μπορεί να φανούν χρήσιμες στην αναγνώριση του επιπέδου της βλάβης  και τη διαφορική διάγνωση  των κλινικών οντοτήτων που μιμούνται αυτό τον πόνο, όπως λοιμώξεις, μονονευροπάθειες, πρωτογενής παθολογία του ώμου και ισχαιμική καρδιακή νόσος.Η άσκηση με ή χωρίς άλλες θεραπείες μπορεί να είναι αρκετά  αποτελεσματική. Δεν υπάρχει  τεκμηρίωση για τη χρήση της παρακεταμόλης,των μη στεροειδών αντιφλεγμονοδών φαρμάκων, καθώς και των φαρμάκων για το νευροπαθητικό πόνο την γκαμπαπεντίνη, την πρεγκαμπαλίνη, των τρυκικλικών αντικαταθλιπτικών και των αντισπασμωδικών για την αντιμετώπιση του αυχενικού ριζιτικού  πόνου. Οξύς και υποξύς ριζιτικός πόνος έχει καλή ανταπόκριση στην επισκληρίδια χορήγηση κορτικοστεροειδών με τη διαπεταλική προσπέλαση. Αντίθετα για  το  χρόνιο  αυχενικό  ριζιτικό  πόνο η αποτελεσματικότητα   των κορτικοστεροειδών επισκληριδίως είναι περιορισμένη.Στους ασθενείς αυτούς η εφαρμογή  παλμικής ραδιοσυχνότητας (Pulsed RF)  στο γάγγλιο της οπίσθιας  ρίζας (DRG) υπό  ακτινοσκοπική καθοδήγηση μπορεί να βοηθήσει.

Συμπεράσματα: Δεν υπάρχει χρυσός κανόνας  για τη διάγνωση του αυχενικού ριζιτικού πόνου.Υπάρχει ασθενής τεκμηρίωση για την επιλογή της φαρμακευτικής αγωγής. Επισκληρίδιες εγχύσεις με κορτικοστεροειδή και εφαρμογή ραδιοσυχνοτήτων στο γάγγλιο της οπίσθιας ρίζας ανήκουν στις θεραπευτικές  επιλογές.

 

https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/papr.13252