Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Εξατομικευμένη αξιολόγηση του πόνου: Τι σημαίνει «αποδεκτός» πόνος για εσάς;

(Personalized pain assessment: What does ‘acceptable pain’ mean to you? Eur J Pain. 2023 Oct;27(9):1139-1143. doi: 10.1002/ejp.2166)

Η εξατομικευμένη ιατρική στηρίζεται στην αρχή ότι κάθε ασθενής είναι μοναδικός και μπορεί να ωφεληθεί από διαφορετική θεραπεία. Ιδιαίτερα όσον αφορά τους ασθενείς που βιώνουν χρόνιο πόνο, πολλαπλοί εξωγενείς και ενδογενείς παράγοντες μπορούν να αλλάξουν καθημερινά, καθιστώντας την εξατομικευμένη διαχείρισή τους τόσο απαραίτητη, όσο και εξαιρετικά περίπλοκη. Η εξατομικευμένη διαχείριση του χρόνιου πόνου πασχίζει για την ανεύρεση της κατάλληλης θεραπείας που θα ωφελήσει ένα συγκεκριμένο είδους άλγους, σε μία περιορισμένη ομάδα ασθενών. Αυτή η κατηγοριοποίηση αποτελεί ιδιαίτερη πρόκληση, καθώς οι ασθενείς που βιώνουν χρόνιο πόνο είναι μια ετερογενής ομάδα με διαφορετικές παθήσεις και προσδοκίες. Συγκεκριμένα, πολλοί ασθενείς με χρόνιο πόνο πάσχουν από συναισθηματικές διαταραχές. Η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία, καθώς και η κατηγοριοποίηση των ασθενών σε υπο-τύπους φαίνεται να έχουν θετικό αποτέλεσμα σε ένα μικρό ποσοστό των ασθενών αυτών, χωρίς ωστόσο να επιτυγχάνουν πραγματικά την εξατομικευμένη διαχείριση που έχουν ανάγκη αυτοί οι ασθενείς. Σε αυτό το πλαίσιο, τα τελευταία χρόνια φαίνεται να κερδίζει έδαφος η χρήση της Process-Based Therapy, ενός δυναμικού είδους θεραπείας, στην οποία οι ανάγκες του κάθε ασθενή καταγράφονται, ταξινομούνται και στη συνέχεια αντιμετωπίζονται με θεραπείες βασισμένες στην τεκμηρίωση, με συνεχή αναπροσαρμογή των στόχων του ασθενή σε κάθε στάδιο της θεραπείας. Συγχρόνως, η εξατομίκευση της ιατρικής του χρόνιου πόνου συχνά συμπεριλαμβάνει την έννοια του «αποδεκτού» από τον ασθενή πόνου. Παρ’ όλες τις προσπάθειες για ορισμό της έννοιας «αποδεκτός» πόνος με τη χρήση ερωτηματολογίων και κλιμάκων, οι μέθοδοι αυτοί δεν αντανακλούν ικανοποιητικά τις πολύπλοκες βιοψυχολογικές υφές που διακατέχουν τον ορισμό του «αποδεκτού» πόνου από κάθε ασθενή. Η ενσωμάτωση βιοψυχοκοινωνικών μοντέλων, η διευκρίνιση του όρου «διαχειρίσιμος» πόνος σε σχέση με τον «αποδεκτό» πόνο, καθώς και η ενδελεχής αναζήτηση των επιθυμιών και προσδοκιών κάθε ασθενή, είναι απαραίτητες για την εξατομικευμένη διαχείριση του χρόνιου πόνου.

Διαβάστε περισσότερα …