Efficacy of epidural analgesia for intractable cancer pain:
A systematic review
Yu-Lien Hsieh MD | Hui-Yu Chen MD| Chung-Ren Lin MD, PhD | Chi-Fei Wang MD
Pain Practice. © 2023 World Institute of Pain. 2023;23:956–969.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ : ΠΡΟΔΡΟΜΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΣ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΙΑΣ ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΚΑΙ ΙΑΤΡΕΙΟ ΠΟΝΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Περίληψη
Εισαγωγή : Η επισκληρίδιος αναλγησία είναι μια κοινή τεχνική για τη διαχείριση του περιεγχειρητικού και του μαιευτικού πόνου. Από το σύνολο των ασθενών με κακοήθεια , βάση της βιβλιογραφίας το 38% θα βιώσουν μέτριο προς δυνατό πόνο. Ασθενείς με καρκινικό πόνο που δεν μπορούν να ανεχθούν τα οπιοειδή ή που δεν ανταποκρίνονται στη συντηρητική θεραπεία μπορεί να ωφεληθούν από την επισκληρίδιο αναλγησία. Παρά τη χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής, ο πόνος παραμένει μη θεραπεύσιμος σε 10-20% των καρκινοπαθών. Ως εκ τούτου, αυτή η συστηματική ανασκόπηση είχε ως στόχο να αναλύσει την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της επισκληριδίου αναλγησίας σε ασθενείς με αθεράπευτο καρκινικό πόνο.
Μέθοδοι: Αναζητήθηκαν στο PubMed, το Embase και το Cochrane Central Register of Controlled Trials μελέτες σε ασθενείς με κακοήθεια που έλαβαν επισκληρίδιο αναλγησία. Αξιολογήθηκε η ποιότητα όλων των μελετών που συμπεριλήφθηκαν χρησιμοποιώντας το εργαλείο κινδύνου μεροληψίας
ή τη κλίμακα Newcastle-Ottawa. Ο πρωταρχικός στόχος ήταν η ανακούφιση από τον πόνο μετά την επισκληρίδιο αναλγησία και ο δευτερεύων στόχος ήταν η ποιότητα ζωής, η κατανάλωση αναλγητικών, και οι ανεπιθύμητες ενέργειες. Οι μελέτες ομαδοποιήθηκαν με βάση τα φάρμακα που χρησιμοποιήθηκαν για την επισκληρίδιο αναλγησία. Μια περιγραφική σύνθεση πραγματοποιήθηκε ακολουθώντας τις “Synthesis Without Meta-analysis” οδηγίες αναφοράς.
Αποτελέσματα: Η συστηματική ανασκόπηση συμπεριέλαβε εννέα τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές (n=340) και 15 μελέτες παρατήρησης (n=926). Δύο τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές πρότειναν ότι τα επισκληρίδια οπιοειδή δεν ήταν ανώτερα από τα συστηματικά οπιοειδή στην ανακούφιση του πόνου. Επισκληρίδια οπιοειδή σε συνδυασμό με τοπικά αναισθητικά ή συνοδά φάρμακα συμπεριλαμβανομένων της καλσιτονίνης, κλονιδίνης, κεταμίνης, νεοστιγμίνης, μεθαδόνης και δεξαμεθαζόνης, προσέφεραν καλύτερα αναλγητικά αποτελέσματα. Δεν παρατηρήθηκε καμία σημαντική διαφορά στην ανακούφιση από τον πόνο μεταξύ διαλείπουσας και συνεχούς έγχυσης επισκληρίδιου μορφίνης. Τα επισκληρίδια οπιοειδή είχαν καλύτερο αναλγητικό αποτέλεσμα στον αλγαισθητικό πόνο από ότι στον νευροπαθητικό πόνο. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την αξιολόγηση της ποιότητας ζωής και τα αντίστοιχα αποτελέσματα είχαν μεγάλη ετερογένεια μεταξύ των μελετών. Έξι μελέτες παρατήρησης έδειξαν ότι ορισμένοι ασθενείς θα μπορούσαν να έχουν μειωμένη κατανάλωση οπιοειδών μετά από επισκληρίδιο αναλγησία. Ανεπιθύμητες ενέργειες, συμπεριλαμβανομένων των επιπλοκών και των παρενεργειών που σχετίζονται με τα φάρμακα, αναφέρθηκαν σε 23 μελέτες. Πέντε σοβαρές επιπλοκές, όπως το επισκληρίδιο απόστημα και αιμάτωμα, χρειάστηκαν χειρουργική αντιμετώπιση. Η ετερογένεια και οι μεθοδολογικοί περιορισμοί των μελετών εμπόδισαν τη μετα-ανάλυση και τον προσδιορισμό του επιπέδου τεκμηρίωσης.
Συμπέρασμα: Συγχορήγηση οπιοειδών επισκληριδίως, τοπικών αναισθητικών και συνοδών φαρμάκων μπορεί να προσφέρει καλύτερη ανακούφιση από τον πόνο στον αθεράπευτο καρκινικό πόνο. Τα τοπικά αναισθητικά επισκληριδίως διακόπτουν τη μετάδοση του αλγαισθητικού ερεθίσματος στο νωτιαίο μυελό , μειώνοντας τη νευρογενή φλεγμονή και αποτρέποντας την κεντρική ευαισθητοποίηση. Η κλονιδίνη αναστέλλει την έκφραση των α2-αδρενεργικών υποδοχέων στο γάγγλιο της οπίσθιας ρίζας, μειώνοντας τη νευροπλαστικότητα και την υπερευαισθησία του νωτιαίου μυελού μετά από τραυματισμό νεύρων. Η κεταμίνη ανταγωνίζεται τους Ν-μεθυλ-D-ασπαρτάτη υποδοχείς αναστέλλοντας την επαγωγή και διατήρηση της κεντρικής ευαισθητοποίησης στους πυρήνες του οπίσθιου κέρατος. Τα κορτικοστεροειδή μειώνουν τον τραυματισμό των ιστών που σχετίζεται με φλεγμονή που μπορεί να οδηγήσει σε περιφερική και κεντρική ευαισθητοποίηση. Ωστόσο, πρέπει να αξιολογούμε τους ασθενείς ώστε να διασφαλίζουμε ότι τα οφέλη υπερτερούν των κινδύνων πριν από την επισκληρίδιο αναλγησία. Ως εκ τούτου, απαιτούνται περαιτέρω μελέτες υψηλής ποιότητας.