Συγγραφική ομάδα
Μπραϊμάκης Φώτης Ειδικευόμενος Αναισθησιολόγος , Αυγερινού Κυριακή Ειδικευόμενη Αναισθησιολόγος,
Αναισθησιολογικό Τμήμα και Ιατρείο Πόνου ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ ΓΝΑ
“Risk factors for poor prognosis in patients with zoster-associated neuralgia who underwent interventional pain management”
Junpeng Yuan 1†, Youjia Yu 2†, Hong Liu 1†, Huichan Xu 1, Yan Li 2* and Xiaohong Jin 1* 1 Department of Pain Medicine, The First Affiliated Hospital of Soochow University, Suzhou, China, 2 Department of Pain Medicine, Suzhou Xiangcheng People’s Hospital, Suzhou, China
Εισαγωγή
Η νευραλγία από έρπητα ζωστήρα (ZAN) είναι μια συχνή επιπλοκή του έρπητα ζωστήρα (HZ) που επηρεάζει σημαντικό αριθμό ασθενών, οδηγώντας σε χρόνιο πόνο και χαμηλή ποιότητα ζωής. Παρά τις διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές, πολλοί ασθενείς δεν επιτυγχάνουν ικανοποιητική ανακούφιση από τον πόνο. Η αποτελεσματική διαχείριση του πόνου παραμένει μια σημαντική κλινική πρόκληση, με τις επεμβατικές θεραπείες να χρησιμοποιούνται σε ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στις συμβατικές θεραπείες. Ωστόσο, η ανταπόκριση στη διαχείριση του πόνου μέσω επεμβατικών μεθόδων ποικίλλει, και ορισμένοι ασθενείς συνεχίζουν να υποφέρουν από σοβαρό πόνο ακόμη και μετά τη θεραπεία. Η αναγνώριση των παραγόντων κινδύνου για κακή πρόγνωση στους ασθενείς με ZAN που λαμβάνουν επεμβατική θεραπεία είναι κρίσιμη για τη βελτίωση των κλινικών αποτελεσμάτων. Παρόλο που το θέμα αυτό είναι ζωτικής σημασίας, υπάρχει περιορισμένη έρευνα για τους προγνωστικούς παράγοντες κακής έκβασης μετά από επεμβατική διαχείριση του πόνου. Η παρούσα μελέτη στοχεύει να καλύψει αυτό το κενό αναλύοντας την επίπτωση και τους παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με δυσμενή αποτελέσματα στους ασθενείς που υποβάλλονται σε επεμβατική θεραπεία πόνου.
Μέθοδοι
Πρόκειται για μια αναδρομική μελέτη που συμπεριέλαβε 282 ασθενείς με διάγνωση ZAN, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε επεμβατική διαχείριση πόνου στο Νοσοκομείο First Affiliated Hospital of Soochow University από 1 Ιανουαρίου 2022 έως 31 Αυγούστου 2023. Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες με βάση την πρόγνωσή τους τρεις μήνες μετά τη θεραπεία: την ομάδα με κακή πρόγνωση και την ομάδα ελέγχου με ευνοϊκή έκβαση. Συλλέχθηκαν δεδομένα σχετικά με τα δημογραφικά στοιχεία, το ιατρικό ιστορικό, τη διάρκεια της νόσου και εργαστηριακούς δείκτες, όπως ο λόγος ουδετερόφιλων προς λεμφοκύτταρα (NLR). Οι τύποι επεμβατικής θεραπείας που αναλύθηκαν περιλάμβαναν:
- Βραχυπρόθεσμη ηλεκτρική διέγερση νεύρων (st-NES)
- Παλμική ραδιοσυχνότητα (PRF)
- Θερμοπηξία με ραδιοσυχνότητες (RF-TC)
Διενεργήθηκαν στατιστικές αναλύσεις, συμπεριλαμβανομένης της λογιστικής παλινδρόμησης, για τον εντοπισμό ανεξάρτητων παραγόντων κινδύνου για κακή πρόγνωση.
Αποτελέσματα
Η μελέτη έδειξε ότι το 32,6% των ασθενών (92 από τους 282) παρουσίασαν κακή πρόγνωση. Οι κύριοι ανεξάρτητοι παράγοντες κινδύνου που εντοπίστηκαν περιλάμβαναν:
- Ηλικία ≥ 65 ετών (Odds Ratio [OR]: 2,985, p = 0,003)
- Διάρκεια νόσου >3 μήνες (OR: 3,135, p < 0,001)
- Πόνος στο κεφάλι και το πρόσωπο (OR: 3,140, p = 0,001)
- Χρήση ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων (OR: 2,737, p = 0,021)
- Υψηλός λόγος NLR (OR: 1,454, p < 0,001)
- Θεραπεία με PRF (OR: 2,324, p = 0,024)
- Θεραπεία με RF-TC (OR: 5,028, p < 0,001)
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η μεγαλύτερη ηλικία, η παρατεταμένη διάρκεια της νόσου, η προσβολή των κρανιακών νεύρων, η χρήση ανοσοκατασταλτικών και η αυξημένη φλεγμονή σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο κακής πρόγνωσης.
Συζήτηση
Η μελέτη ανέλυσε κλινικά δεδομένα από 282 ασθενείς (ZAN) οι οποίοι υποβλήθηκαν σε παρεμβατική θεραπεία, χρησιμοποιώντας πολυμεταβλητή λογιστική παλινδρόμηση. Εντοπίστηκαν αρκετοί παράγοντες κινδύνου για κακή πρόγνωση, όπως ηλικία ≥ 65 ετών, παρατεταμένη διάρκεια νόσου, πόνος στο κεφάλι και το πρόσωπο, χρήση ανοσοκατασταλτικών και αυξημένη αναλογία ουδετερόφιλων προς λεμφοκύτταρα (NLR).
Το NLR, ένας δείκτης φλεγμονής, αναδείχθηκε ως σημαντικός προγνωστικός παράγοντας κακής πρόγνωσης στη ZAN. Υψηλό NLR αντικατοπτρίζει αυξημένη φλεγμονώδη απόκριση και ανοσολογική ανισορροπία, προκαλώντας σοβαρότερη νευρική βλάβη. Επιπλέον, οι ασθενείς με πόνο στο κεφάλι και το πρόσωπο είχαν χειρότερη έκβαση, πιθανώς λόγω μεγαλύτερης ιικής προσβολής των κρανιακών νεύρων και των σχετικών επιπλοκών, όπως παράλυση προσώπου και αιθουσαία δυσλειτουργία.
Οι παράγοντες κινδύνου κατηγοριοποιήθηκαν σε τροποποιήσιμους και μη τροποποιήσιμους. Οι μη τροποποιήσιμοι (ηλικία, προσβολή κρανιακών νεύρων) απαιτούν έγκαιρη αναγνώριση για στοχευμένη διαχείριση. Οι τροποποιήσιμοι (αυξημένο NLR, χρήση ανοσοκατασταλτικών) επιτρέπουν κλινικές παρεμβάσεις, όπως έλεγχο της φλεγμονής και έγκαιρη θεραπεία. Επιπλέον, οι παρεμβατικές θεραπείες με παλμική ραδιοσυχνότητα (PRF) και θερμοπηκτική ραδιοσυχνότητα (RF-TC) συνδέονται με υψηλότερο κίνδυνο κακής πρόγνωσης σε σύγκριση με τον ηλεκτρικό ερεθισμό μικρής διάρκειας (st-NES).
Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της εξατομικευμένης διαχείρισης των ασθενών υψηλού κινδύνου. Η έγκαιρη ανοσορρύθμιση, η φυσικοθεραπεία και η εκπαίδευση των ασθενών για πρώιμη παρέμβαση μπορούν να συμβάλουν στη μείωση του κινδύνου χρόνιας νευροπάθειας.
Περιορισμοί
Οι περιορισμοί της μελέτης περιλαμβάνουν τον αναδρομικό της σχεδιασμό, τη διεξαγωγή σε ένα μόνο κέντρο και το σχετικά μικρό μέγεθος δείγματος. Επιπλέον, δεν αναλύθηκε η εμπλοκή των οφθαλμικών νεύρων λόγω έλλειψης δεδομένων. Μελλοντικές πολυκεντρικές μελέτες είναι απαραίτητες για την επιβεβαίωση των ευρημάτων.
Συμπέρασμα
Η μελέτη εντόπισε σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για κακή πρόγνωση σε ασθενείς με ZAN που υποβλήθηκαν σε επεμβατική διαχείριση πόνου. Η έγκαιρη αναγνώριση αυτών των παραγόντων κινδύνου μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη εξατομικευμένων θεραπευτικών στρατηγικών, βελτιώνοντας την πρόγνωση των ασθενών. Μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να εστιάσουν στη βελτιστοποίηση της διαχείρισης του πόνου και στην αξιολόγηση εναλλακτικών θεραπευτικών επιλογών.