STRategies to Improve Pain and Enjoy life (STRIPE): results of a pragmatic randomized trial of pain coping skills training and opioid medication taper guidance for patients on long-term opioid therapy
STRategies to Improve Pain and Enjoy life (STRIPE) [ Στρατηγικές για τη βελτίωση του πόνου και της απόλαυσης της ζωής] : αποτελέσματα μιας πρακτικής τυχαιοποιημένης μελέτης εκπαίδευσης σε δεξιότητες αντιμετώπισης του πόνου και καθοδήγησης για τη μείωση της φαρμακευτικής αγωγής οπιοειδών σε ασθενείς υπό μακροχρόνια θεραπεία με οπιοειδή.
Περίληψη:
Επειδή η μακροχρόνια θεραπεία με οπιοειδή για τον χρόνιο πόνο έχει αβέβαια οφέλη και δοσοεξαρτώμενες βλαπτικές συνέπειες, απαιτούνται ασφαλείς και αποτελεσματικές στρατηγικές για τη μείωση των οπιοειδών. Προσαρμόζοντας μια πολλά υποσχόμενη πιλοτική μελέτη παρέμβασης, πραγματοποιήσαμε την πρακτική κλινική δοκιμή STRategies to Improve Pain and Enjoy life (STRIPE). Ασθενείς σε ένα συμπεριληπτικό σύστηµα υγείας, οι οποίοι βρίσκονταν σε µέτρια έως υψηλή δόση μακροχρόνιας θεραπείας οπιοειδών για χρόνιο µη καρκινικό πόνο, τυχαιοποιήθηκαν ατοµικά σε συνήθη φροντίδα συν παρέµβαση (n = 79) ή µόνο συνήθη φροντίδα (n = 74). Η παρέμβαση περιελάμβανε εκπαίδευση σε δεξιότητες αντιμετώπισης του πόνου και προαιρετική υποστήριξη για τη μείωση των οπιοειδών, η οποία πραγματοποιήθηκε σε 18 τηλεφωνικές συνεδρίες κατά τη διάρκεια ενός έτους, με φαρμακολογική καθοδήγηση την οποία παρείχε στους παρόχους πρωτοβάθμιας περίθαλψης των συμμετεχόντων ένας ιατρός πόνου. Οι πρωτογενείς εκβάσεις της μελέτης ήταν η ημερήσια δόση οπιοειδών (ισοδύναμο χιλιοστογραμμάριο μορφίνης [morphine milligram equivalent – MME]), που υπολογίστηκε με βάση τα δεδομένα διανομής φαρμακείων, ο αυτοαναφερόμενος πόνος, η απόλαυση της ζωής και η κλίμακα γενικής δραστηριότητας στους 12 μήνες (πρωτογενές χρονικό σημείο) και στους 6 μήνες. Οι δευτερογενείς εκβάσεις περιλάμβαναν την κατάχρηση οπιοειδών, τις δυσκολίες χρήσης οπιοειδών, τη σφοδρή επιθυμία για οπιοειδή, την από τους ασθενείς θεωρούμενη αυτοαποτελεσματικότητά τους στην αντιμετώπιση των συνεπειών του χρόνιου πόνου, τη σφαιρική εντύπωση των μεταβολών, την κατάθλιψη και το άγχος. Μόνο το 41% των ατόμων που τυχαιοποιήθηκαν στην παρέμβαση ολοκλήρωσε όλες τις συνεδρίες. Δεν παρατηρήσαμε σημαντικές διαφορές μεταξύ της παρέμβασης και της συνήθους φροντίδας για την MME (προσαρμοσμένη μέση διαφορά: -2,3 MME, διάστημα εμπιστοσύνης 95%: -10,6, 5,9, P = 0,578), τον πόνο, την απόλαυση της ζωής, την κλίμακα γενικής δραστηριότητας (0,0 [95% διάστημα εμπιστοσύνης: -0,5, 0,5], P = 0,985) ή τις περισσότερες δευτερογενείς εκβάσεις. Η παρέμβαση δεν μείωσε τη δόση οπιοειδών ούτε βελτίωσε τον πόνο ή τη λειτουργικότητα. Χρειάζονται και άλλες στρατηγικές για τη μείωση των δόσεων οπιοειδών με παράλληλη βελτίωση του πόνου και της λειτουργικότητας για ασθενείς που βρίσκονται σε μακροχρόνια θεραπεία οπιοειδών με υψηλά επίπεδα συννοσηρότητας σε επίπεδο γενικής ιατρικής κατάστασης, ψυχικής υγείας και χρήσης ουσιών.