Erector spinae plane block versus paravertebral block for major oncological breast surgery: a multicentre randomised controlled trial
Julien Raft, Sylvain Dureau, Régis Fuzier, Marion Augé, Anne-Sophie Lamotte, Adrien Lemoine, Aline Albi-Feldzer
Επιμέλεια κειμένου: Ζευγαρίδου Γιολάντα, M.D., Ειδικευόμενη Αναισθησιολογίας, Γ.Ν. “Παπαγεωργίου”
Οι χειρουργικές επεμβάσεις μαστού είναι συνήθεις, επίπονες και συχνά οι τεχνικές περιοχικής αναισθησίας συνηγορούν στην ταχεία ανάρρωση των ασθενών. Για αρκετές δεκαετίες, η θωρακικός παρασπονδυλικός περιφερικός νευρικός αποκλεισμός (PVB) αποτελεί την τεχνική αναφοράς για τις ογκολογικές χειρουργικές επεμβάσεις, ωστόσο δημιουργούνται προβληματισμοί σχετικά με τη δημιουργία πνευμοθώρακα και τη νευραξονική διάχυση. Ο περιφερικός νευρικός αποκλεισμός του ορθωτήρα μυ της ράχης (ESPB) έχει κερδίσει έδαφος ως μία εύκολη, εναλλακτική τεχνική, σε επιφανειακή περιτονία με μεγαλύτερο περιθώριο ασφάλειας και εύκολο υπερηχογραφικό παράθυρο, ωστόσο δημιουργείται προβληματισμός κάλυψης της επιθυμητής θωρακικής και μασχαλιαίας περιοχής.
Μικρές μονοκεντρικές κλινικές μελέτες και μεταναλύσεις έχουν παρουσιάσει αμφιλεγόμενα δεδομένα. Έτσι, τίθεται ένα καθημερινό κλινικό ερώτημα: κατά πόσο ο ESPB μπορεί να ανταγωνιστεί τον PVB για μείζονες ογκολογικές χειρουργικές επεμβάσεις;
Μία νέα πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη, διπλά τυφλοποιημένη κλινική μελέτη απαντά το ερώτημα αυτό ευθέως συγκρίνοντας τους δύο αποκλεισμούς σε γυναίκες που υποβάλλονται σε μείζονες χειρουργικές επεμβάσεις για καρκίνο του μαστού (πρωτογενής μαστεκτομή +/- μασχαλιαίος λεμφαδενικός καθαρισμός) ως προς την οξεία αναλγησία μετεγχειρητικά. Συνολικά, συμμετείχαν 292 γυναίκες (ASA I-III). Και στις δύο ομάδες (ESPB και PVB) χρησιμοποιήθηκαν ίδιες δοσολογίες φαρμάκων και ίδιο πρωτόκολλο διεγχειρητικής διαχείρισης.
Τα ευρήματα στην πλειοψηφία παρουσίασαν υπεροχή του PVB, τόσο στην ανάγκη για χρήση μορφίνης στη ΜΜΑΦ (πρωτογενής έκβαση) όσο και στη βαθμολογία του πόνου, με μεγαλύτερη διαφορά κατά την κίνηση, και στην δερμοτομιακή και μασχαλιαία κάλυψη. Ωστόσο οι δύο τεχνικές δεν εμφάνισαν μεγάλες αποκλίσεις στην ποσότητα μορφίνης που χορηγήθηκε στη ΜΜΑΦ, στην ικανοποίηση ασθενών και αναισθησιολόγων και στην εμφάνιση ανεπιθύμητων ενεργειών.
Η συγκεκριμένη λοιπόν κλινική μελέτη αποδεικνύει την υπεροχή του PVB σε σχέση με τον ESPB, όσον αφορά την ανάγκη για πρώιμη αναλγησία στη ΜΜΑΦ, με υψηλότερη αξιοπιστία δερμοτομιακής κάλυψης θωρακικού τοιχώματος και μασχαλιαίας περιοχής με τη διενέργεια PVB. Παρ’ όλο που οι βαθμολογίες του πόνου διέφεραν ελάχιστα, περισσότεροι ασθενείς στους οποίους πραγματοποιήθηκε ο ESPB χρειάστηκαν οπιοειδή και ήταν συχνότερη η αποτυχία κάλυψης. Στα πλαίσια οργανωμένου πρωτοκόλλου, ο PVB παραμένει η προτιμώμενη τεχνική για σταθερή, διεγχειρητική αναλγησία