Peritraumatic Pain in Child Maltreatment: A Systematic Literature Review.
Tsur N, Talmon A, Shemesh N.
Trauma Violence Abuse. 2024;25(3):1725-1736. doi: 10.1177/15248380231194069.
Επιμέλεια κειμένου: Ιωάννα Βάτσιου, Ειδικευόμενη Αναισθησιολογίας, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας
Εκτενής έρευνα έχει διεξαχθεί για την ισχυρή σύνδεση μεταξύ τραύματος, παιδικής κακοποίησης, μετατραυματικού στρες και χρόνιου πόνου, συνδέοντας την παιδική κακοποίηση με την ανάπτυξη συνδρόμων χρόνιου πόνου, όπως η ινομυαλγία, οι κεφαλαλγίες και το σύνδρομο ευερέθιστού εντέρου. Η διαταραχή μετατραυματικού στρες (Post Traumatic Stress Disorder, PTSD) θεωρείται ένας από τους κύριους υποκείμενους μηχανισμούς του μεταγενέστερου χρόνιου πόνου μετά από εμπειρία κακοποίησης, ενώ άλλοι πιθανοί μηχανισμοί αποτελούν οι αλλαγές στην αντίληψη του πόνου, η φλεγμονώδης αντίδραση και η κεντρική ευαισθητοποίηση.
Σκοπός της παρούσας συστηματικής ανασκόπησης ήταν να διερευνηθεί η σχέση της παρουσίας πόνου κατά την παιδική κακοποίηση ή κοντά σε αυτή με την ανάπτυξη χρόνιου πόνου. Στην ανασκόπηση συμπεριλήφθηκαν 11 δημοσιεύσεις, μεταξύ 2015 και 2021, κατά την πλειονότητα τους από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ. Ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων στις μελέτες ήταν 14.060, με τους περισσότερους να είναι παιδιά ηλικίας 0 έως 17 ετών. Το μεγαλύτερο μέρος των δημοσιεύσεων περιελάμβανε ποιοτική έρευνα, ενώ αυτές που χρησιμοποίησαν ποσοτική έρευνα είχαν περιορισμένη τη χρήση καλά επικυρωμένων εργαλείων για την αξιολόγηση του περιτραυματικού πόνου.
Το άρθρο καταλήγει ότι ενώ η παιδική κακοποίηση είναι ένα τραυματικό γεγονός, η έλλειψη προσοχής στις μετατραυματικές εκδηλώσεις της και η απουσία συστηματικής αξιολόγησης της πιθανής σχέσης μεταξύ περι- και μετατραυματικού πόνου είναι ανησυχητική. Η παρούσα ανασκόπηση αναδεικνύει ένα ενδογενές βιοψυχοκοινωνικό στοιχείο που υπάρχει στην παιδική κακοποίηση, τον περιτραυματικό πόνο. Παρόλο που τα παιδιά βιώνουν σημαντικό και έντονο πόνο κατά την κακοποίηση, η κατανόηση των προεκτάσεων αυτής της εμπειρίας είναι τουλάχιστον περιορισμένη. Επομένως, η έρευνα πάνω σε ένα φαινόμενο που μπορεί να έχει σημαντικές εμπειρικές, κλινικές και νομικές επιπτώσεις φαίνεται να είναι ελλιπής, και θα πρέπει να δημιουργηθούν επικυρωμένα εργαλεία για τη σωστή αξιολόγηση του περιτραυματικού πόνου κατά την παιδική κακοποίηση, ώστε να χρησιμοποιηθούν στην διερεύνηση των απώτερων συνεπειών του.